Kościół karmi nas Słowem Bożym. Czyni to na wiele sposobów. Głównym z nich jest przekazywanie Słowa w czasie Liturgii, szczególnie niedzielnej. Podczas każdej Eucharystii między czytaniami śpiewamy (czytamy, słuchamy) fragment jakiegoś Psalmu. To też Słowo Boże! A chyba często o tym zapominamy. Chcemy z Wami dzielić się jak my odczytujemy Słowo Boże zawarte w Psalmach. Rozpoczynamy cykl „Psalm na niedzielę”, w którym członkowie naszej Wspólnoty będą dzielić się co tydzień swoimi przemyśleniami na temat psalmu z niedzielnej (lub świątecznej) Liturgii Słowa. Mamy nadzieję, że pomoże nam to wszystkim wzrastać w wierze. Zapraszamy do lektury.
Psalm Responsoryjny Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a)
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Mówiono wtedy między narodami: *
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i radość nas ogarnęła.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Odmień znowu nasz los, o Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Idą i płaczą, *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością, *
niosąc swoje snopy.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Dziś psalm 126, który Kościół daje nam w II Niedzielę Adwentu. Jest to psalm, który z jednej strony wychwala Boga za cuda dokonane przy powrocie z niewoli, z drugiej zaś jest prośbą skierowaną do Pana, by dziś też dał doświadczyć swojego działania. Dwie pierwsze zwrotki Psalmu (odwołuję się do wersji jaka śpiewana jest w czasie Liturgii niedzielnej) mówią o tym, co się już dokonało. Pan odmienił los Syjonu. Syjon to święta góra, opuszczona w czasach wygnania, popadająca w ruinę. Ale z powrotem Izraelitów odnowiona i napełniona życiem i radością. Pan odmienił los, który wydawał się beznadziejny. Jest to źródłem wielkiej radości (cały psalm o niej mówi, w każdej bowiem zwrotce znajdujemy słowo „radość”). To wydarzenie – powrót Izraelitów z wygnania – wzbudza zachwyt i uwielbienie nie tylko wśród samego Narodu Wybranego ale także u innych narodów, które mówią: „Wielkie rzeczy im Pan uczynił”. Czyż nie słyszymy tu słowa Maryi, która wyśpiewuje Magnificat i mówi: „Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” (Łk 1,49)? Jakże ważne jest doświadczenie Bożego działania. Bóg naprawdę działa w naszym życiu. Popatrz na historię swojego życia, dostrzeż te momenty. Zachwyć się nimi. Uciesz się. Podejmij to uwielbienie: Wielkie rzeczy uczynił mi Pan Bóg! Niech dzisiejsza niedziela i każdy dzień będzie przepełnione zachwytem nad działaniem Boga.
Druga część (trzecia i czwarta zwrotka) są natomiast prośbą i pouczeniem zarazem. Prośbą do Boga, by ponownie dał doświadczyć swojej mocy, by dziś odmieniał nasz los. Być może w chwili obecnej doświadczamy różnorakich problemów czy trudności w naszym życiu osobistym, rodzinnym, zawodowym. Może to być choroba, niezgoda, odrzucenie przez kogoś, bezrobocie, samotność, poczucie przegranej, śmierć… Może jest to sytuacja, która wyciska łzy… W takiej sytuacji mamy zwracać się z ufnością do Pan mówiąc: „Odmień znowu nasz los, o Panie”. Skoro Bóg dał nam już doświadczyć swojej mocy, to i teraz to uczyni. Pan zamienia to, co po ludzku jest nie do przezwyciężenia w źródło radości. Ufaj Mu.
Niech dziś nasze serca przepełni radość i ufność i niech towarzyszą nam słowa „Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny”. Bądźmy świadkami mocy Bożej w naszym życiu.
Ks. Łukasz
