Psalm (Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a))
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Mówiono wtedy między narodami: *
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i radość nas ogarnęła.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Odmień znowu nasz los, o Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Idą i płaczą, *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością, *
niosąc swoje snopy.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Psalm dzisiejszy możemy podzielić na dwie części.
Pierwsza, obejmująca pierwszą i drugą zwrotkę, opowiada o wydarzeniach z przeszłości, które stały się źródłem radości dla Izraela i zachwytu wśród innych ludów. Tym wydarzeniem jest „odmienienie losu Syjonu”, tj. wzgórza na którym zbudowano Świątynię Jerozolimską czyli przemiany losu samej Świątyni i Jerozolimy. Izrael popełniając grzech ściągnął na siebie karę w postaci niewoli, co także doprowadziło do zniszczenia Jerozolimy i dewastacji Świątyni. Pan jednak ulitował się nad ich losem i przywrócił im Jerozolimę i dał odbudować Świątynię. O tym to właśnie wydarzeniu mówią pierwsze dwie zwrotki Psalmu – Syjon został odbudowany i cały Izrael napełnił się radością z odnowionego kultu Bożego.
Druga część, obejmująca trzecią i czwartą zwrotkę, stanowi prośbę i pouczenie o przyszłych losach. Skoro Pan dokonał już raz odnowienia, to możemy ośmielić się prosić, by „odmienił znów nasz los”. Przez grzech Izrael ponownie oddalił się od swego Boga i ponownie zwraca się do Niego z prośbą o pomoc. Przeżywają teraz smutek, płaczą ale na nowo doświadczą radości. Nie stanie się to jednak bez ich udziału, potrzeba ich własnego zaangażowania, aby mogli widzieć owoce swojej pracy.
Psalm 126 stanowi dla nas wspaniałe pouczenie o dobroci i miłości Pana Boga, który odmienia los swoich wybranych. My stanowimy Jego lud wybrany. Ja stanowię Jego szczególną własność. Jeżeli oddalam się od Niego, popadam w grzech, moje życie ulega dewastacji jak Świątynia Jerozolimska. Ale jeżeli zwrócę się do Pana, On odmieni mój los. On jest hojny w przebaczeniu, zapomina o naszych grzechach i daje nam kolejną szansę.
Ważne jest też to, że Pan, aby zdziałać coś w naszym życiu potrzebuje naszego zaangażowania – „Ci, którzy we łzach sieją, żąć będą w radości (…) Idą i płaczą, niosąc ziarno na zasiew, lecz powrócą z radością, niosąc swoje snopy”. Ten fragment możemy interpretować na dwa sposoby. Pierwszy: te łzy mogą wskazywać na trud, wysiłek – praca na roli bowiem jest trudem, podobnie praca w życiu duchowym. I w ten sposób psalmista zaprasza nas do trudzenia się, by osiągnąć owoce przemiany, dające radość. Drugi: te łzy to łzy straty – trzeba stracić część ziarna, aby potem zyskać jeszcze więcej. I tak na drodze rozwoju chrześcijańskiego potrzeba stracić coś, by zyskać jeszcze więcej.
Psalm ten zatem pokazuje nam głęboki realizm życia z Bogiem. Bóg pragnie nas nieustannie odnawiać i o to mamy Go pokornie prosić, odwołując się do wydarzeń z przeszłości, powołując się na wierność Pana Boga. W tej drodze odnowy jednak potrzebuje naszego zaangażowania i wytrwałej pracy, a nieraz nawet gotowości poświęcenia czegoś, by zyskać więcej. „Odmień nasz los o Panie…”
ks. Łukasz
